But I guess when words are there (and there are times), you just have to pen them.
I'm sharing with you the first poem I've written in a long time.
*Any similarity to actual persons, places, or instances are purely coincidence. or not.
Gitara,
Naaalala mo?
Di naman gaanong nakakalipas,
Dalawa kami na kasama mong humahabi ng himig.
Ako at sya.
Sya at ako.
Ako at sya at ikaw,
Sinasalubong natin ang paglubog ng araw,
ng malalamig na tinig at saliw ng mga kwerdas.
Naaalala mo?
At ako, paano ko naman malilimot,
Kung sa paglubog ng araw ay ang takdang pagkabuhay
Ng aking damdamin sa buong maghapon.
Sa kanya ang awitin,
Sa kanya ang mga indak ng aking nota,
Sa kanya ang pag-ibig sa aking titig tuwing
Hinahaplos ka ng aming awitan.
Hindi mo alam 'yon, tama ba?
Hindi nya alam 'yon.
At hindi nya mababatid sapagkat
Ang pinakamainam nyang awit
Ay hindi naman para sa akin o sa iyo,
Ngunit mananatili lamang pangarap sa aking balintataw,
Balot ng mapusyaw na kulay ng
Walang hanggang dapithapon.
Nakapili na sya.
Naaalala mo?
Paano ko malilimot.
Paano.
No comments:
Post a Comment